بسم الله الرحمن الرحیم

«مدتی بود که به مطلب جدید فکر می کردم، به اینکه چه مطلبی در وبلاگ قرار دهم، نه اینکه موضوع نبود، اتفاقا موضوع زیاد بود و به همین دلیل نمی دانستم که کدام اهمّ است.
بلاخره با قضیه ای که برایم در ال فور آی اتفاق افتاد و بحثی که با مدیر آن داشتم، فکر کردم از همه چیز واجب تر، پرداختن به همین انحراف در روابطی است که دامنگیر دختر و پسر جوان مذهبی ما شده است.

انحرافی که با آرامی جوان پاک مذهبی مارا آلوده می کند.
شیطان مثل ماها عجول نیست بلکه بسیار صبور است و برای ایجاد گناه و جهنمی کردن افراد آهسته و قدم به قدم جلو می رود. یکی از برنامه های قدیمی ولی موثر شیطان در ایجاد انحراف، عادی سازی است.
 عادی سازی گناه یا به تعبیر دیگر تزیین عمل حرام و کم رنگ جلوه دادن قبح آن و کوچک شمردن آن است...»

آنچه در بالا خواندید بخشی از مطلب «دوستی بین دختر و پسر مذهبی!!!» است که نویسنده وبلاگ «طلبه بی تعارف» آن را نوشته است.

نویسنده در این مطلب به آسیب های ارتباط مجازی میان دختران و پسران مذهبی پرداخته است. موضوعی که متأسفانه به آن توجهی نمی شود و به دست فراموشی سپرده شده است.

برای مطالعه کامل این مطلب به آدرس اینترنتی زیر مراجه نمایید:

http://www.bitaarof.parsiblog.com

بسم الله الرحمن الرحیم 

گشتی در اینترنت بزنید 

در گذشته مثلی بود که می گفتند: "از شیر مرغ تا جون آدمیزاد" 

اکنون دنیای مجازی مصداق همین مثل است. به راستی هر چه بخواهیم در این دنیا که حقیقتاً دنیا (از ریشه "دنائت" به معنی پستی) است پیدا می شود. 

این دنیای ساخته دست بشر، شده است بلای جان! 

روزگاری همه مجذوب این فضای مجازی بودند. امروز اما گرچه هنوز عده بسیاری مجذوبش هستند اما عده ای هم فهمیده اند که در این فضای به ظاهر زیبا و رنگارنگ هر لحظه انسان به پرتگاه نزدیک می شود و چه بسا در دره ای عمیق سقوط کند. 

گرچه می توان از این فضا به نحو احسن و برای اهداف عالی استفاده نمود اما نباید فراموش کنیم که این فضا اصالتش فریب است و فریب... 

آنچه ما را وادار به نوشتن این مطلب کرد، تضاد میان این دنیای به اصطلاح مجازی با دنیای واقعی است.

شاید بگویید که تضاد خاصیت این دو است اما...

ادامه مطلب...

بسم الله الرحمن الرحیم

وذکر فان الذکری تنفع المؤمنین

امروزه در جامعه اسلامی ما رسانه ملی و یا به قولی صدا و سیما و به خصوص سیما، نقش پررنگی را در تأثیرگذاری بر روی فرهنگ و تربیت دینی ایفا می کند. امروزه تلویزیون پر مخاطب ترین رسانه در سرتاسر جهان و همچنین در ایران است. کمتر کسی پیدا می شود که فراخور حال و سلیقه خویش به این جعبه جادویی مراجعه نکند و پیگیر برنامه ای در آن نباشد. بیشترین مخاطبان تلویزیون مردم عادی به خصوص جوانان و نوجوانان هستند و در میان برنامه های تلویزیونی نیز سریال ها، پر مخاطب ترین محصولات به شمار می روند.

گرچه تلویزیون و برنامه های ارائه شده در آن ناشی از فرهنگ جامعه و مطابق با آداب و رسوم و اعتقادات مردم آن جامعه است اما خود نیز به عنوان یک ابزار قوی، ناقل فرهنگ است.

در جامعه ی اسلامی که غایت و هدف مردم و حاکمان باید همان هدف خداوند از خلقت یا به عبارت قرآن عبودیت، باشد؛ نهادهای فرهنگی نیز باید در راستای این هدف مهم قدم بر دارند. وظیفه رسانه ملی به عنوان نهاد فرهنگی در جامعه اسلامی، ترویج فرهنگ دینی در قالبی زیبا و پسندیده است.

محصولات رسانه ای در یک جامعه ی دینی را نمی توان به محصولات دینی و غیردینی تفکیک کرد. چراکه اساسا در جامعه اسلامی رسانه باید اسلامی باشد. پس تمام محصولاتی که ارائه می دهد باید اسلامی باشد. تفکیک این دو از هم، همان سکولاریسم است. البته دینی و اسلامی بودن برنامه های رسانه ای به این معنی نیست که در هر    برنامه ای آیه و روایت خوانده شود و یا برای هر موضوعی ارتباطی درست یا نادرست با دین بیان شود  بلکه منظور این است که مدیریت برنامه سازی در رسانه ملی باید بر عهده کسانی باشد که با دین آشنایی کامل دارند و افرادی متعهد به دین و متخلق به آداب اسلامی هستند. فرض کنید در رسانه، برنامه ای ساخته و ارائه شود که موضوع دینی هم دارد ولی سازندگان و عوامل آن افراد دینداری نیستند، آیا این برنامه می تواند تأثیر مثبت بر روی مخاطب داشته باشد؟

واما یک سؤال: آیا سریال های تلویزیونی در رسانه ملی که پر مخاطب ترین برنامه در این رسانه هستند، دارای محتوای دینی می باشند و تأثیر مثبتی بر جامعه دارند؟...

ادامه مطلب...