سوره قمر آیه 10 :

فدعا ربه انی مغلوب فانتصر

حضرت نوح (ع) 950 سال قومش را دعوت به ایمان نمود و نسبت به عذاب الهی هشدار داد, اما قومش نه تنها ایمان نیاوردند بلکه مسخره و اذیت بسیار نیز نمودند.

نهایتا آن حضرت به درگاه خدا رو کرد و فرمود خدایا من مغلوب شده ام پس مرا یاری فرما. 

خدای متعال نیز دعایش را مستجاب نموده و او و یارانش را نجات داده و کافران را عذاب نمود.

نتیجه :

در اوج گرفتاریها و ناامیدی ها و احساس شکستها, مایوس نشده , رو به خدای قادر متعال آوریم و از او یاری بخواهیم که او حتما بنده ی امیدوارش را یاری خواهد نمود.

سوره قصص آیه 23 :

این آیه ماجرای دختران شعیب (ع) را بیان می کند که به کار چوپانی مشغول بودند و برای آب دادن به گوسفندان در کنار چاه منتظر ایستاده بودند تا مردان, گوسفندان خود را آب داده و کنار بروند, آنگاه آنها به گوسفندان خود آب بدهند.

از این آیه شریفه استفاده می شود که کار کردن زن در خارج از منزل, اشکالی ندارد, به شرط آن که :

زن در محیط کار تنها نباشد ( امراتین)

با مردان اختلاطی نداشته باشد ( لا نسقی حتی یصدر الرعاء )

مردی که توان کار داشته باشد, در خانه نباشد ( و ابونا شیخ کبیر)

رفت و آمد زن در بیرون خانه, بر اساس حیا و عفت باشد ( تمشی علی استحیاء )

سوره نمل آیه 40:

فلما رآه مستقرا عنده قال هذا من فضل ربی لیبلونی ءاشکر ام اکفر

وقتی حضرت سلیمان (ع) تخت ملکه ی سبا را در یک چشم به هم زدن در نزد خود حاضر دید, گفت: این از فضل پروردگار من است تا مرا بیازماید که آیا شکر نعمت او را بجا می آورم یا کفران می کنم.

بندگان صالح خدا:

اولا هر نعمتی را از فضل و لطف پروردگار می دانند نه از جانب خودشان.

ثانیا توجه دارند که نعمتهای الهی وسیله ی بندگی و آزمایشند نه دلیل بر برتری انسان بر دیگران.

ثالثا در صدد شکر آن نعمت بر می آیند و به هنگام رسیدن به نعمت, از یاد خدا غافل نمی شوند.

بنابراین خوب است به هنگام رسیدن به نعمتی جدید, این جمله را با توجه به معنا, به زبان آوریم:

هذا من فضل ربی لیبلونی ءاشکر ام اکفر

سوره طه آیه 132:

وامر اهلک بالصلوه و اصطبر علیها

خانواده خود را به نماز امر کن و بر آن شکیبا و پر استقامت باش.

از این آیه می فهمیم که موضوع نماز در خانواده دارای اهمیت خاصی است و باید والدین بر آن اصرار کنند, چراکه انسان نسبت به سرنوشت فکری و دینی خانواده خود مسئول است و تنها رعایت امور مادی آنان کافی نیست.

"واصطبر علیها" یعنی:

هم در انجام نماز و هم در امر به آن تاکید و پایداری کن.

سوره نساء آیه 19:

و عاشروهن بالمعروف فان کرهتموهن فعسی ان تکرهوا شیئا و یجعل الله فیه خیرا کثیرا

این آیه درباره روابط همسران می باشد و سفارش به نیکی نموده و می فرماید: 

حتی اگر به جهاتی از همسر خود رضایت کامل نداشتید و به دلایلی, او در نظر شما ناخوشایند بود, فورا تصمیم به جدایی و یا بدرفتاری نگیرید و تا آنجا که ممکن است مدارا کنید, چون ممکن است خداوند در آنچه که شما نمی پسندید , خیر و برکت فراوانی قرار داده باشد.

به هرحال در همه ی انسانها نقاط ضعفی وجود دارد. اما همسران باید به نقاط قوت و مثبت یکدیگر توجه نموده و بخاطر نقاط ضعف, زندگی خود را تباه نسازند. چراکه بسیاری از خیرات, در لابلای ناگواریهای زندگی است.

همچنین باید توجه داشت که در این آیه, به همسرانی که مدارا می کنند, نوید و بشارت خیر کثیر داده شده که یکی از مصادیق آن, فرزند صالح و با لیاقت و ارزشمند است.

سوره عصر:

در این سوره, خداوند انسانهایی را از خسران و زیان در امان می داند که چهار ویژگی داشته باشند:

ایمان, عمل صالح, سفارش یکدیگر به حق, و به صبر

بنابراین, انسان قرآنی نباید نسبت به اطرافیان خود بی تفاوت باشد بلکه باید نسبت به آنها احساس مسئولیت نموده و آنان را با شیوه های صحیح, به رعایت حق سفارش کند.

و همچنین به دلیل این که برای دینداری و پیروی از حق, صبر از ضروریات است, باید دیگران را به صبر نیز سفارش نماید.

سوره یوسف آیه 66:

قال لن ارسله معکم حتی توتون موثقا من الله .......

وقتی برادران حضرت یوسف از پدر درخواست کردند که بنیامین را نیز با آنان بفرستد تا به مصر روند, حضرت یعقوب گفت: من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد تا آن که با سوگند به نام خدا, وثیقه ای محکم بیاورید که حتما او را نزر من برمی گردانید, مگر آن که همه شما گرفتار حادثه ای شوید.

پس چون وثیقه  را آوردند پدر گفت: خدا بر آنچه می گوییم وکیل است.

از این آیه شریفه میتوان موارد زیر را استنباط نمود:

به صرف خویشاوندی اکتفا نکنید و قراردادها را محکم کنید.

هرگاه از شخصی بدقولی و بدرفتاری دیدید, در نوبت بعد قرارداد را محکمتر کنید.

فرزند خود را به راحتی همراه دیگران نفرستید.

در قراردادها پیش بینی حوادث غیرمترقبه و خارج از حیطه ی اختیار را بکنید.

محکم کاری قانونی و حقوقی, شمارا از توکل به خداوند غافل نکند.

سوره قصص آیه 17:

قال رب بما انعمت علی فلن اکون ظهیرا للمجرمین.

حضرت موسی به شکرانه نعمتی که خدا به او داده بود, عهد کرد که هیچگاه از مجرمان و گنهکاران پشتیبانی نکند.

از این آیه می فهمیم که یکی از روشهای پسندیده در زندگی این است که پس از دریافت نعمت و لطف ویژه ای از جانب خدا, خود را ملزم به انجام کار خیری نماییم و بدینوسیله, شکر ویژه ای از خدای مهربان خود داشته باشیم.

سوره یوسف آیه 92:

قال لاتثریب علیکم الیوم یغفرالله لکم .....

وقتی برادران حضرت یوسف به خطای خود اعتراف کرده و اظهار پشیمانی نمودند, حضرت یوسف گناه بزرگ آنها را که باعث این همه رنج و مرارت و ابتلای آن حضرت و تغییر زندگیش شده بود, بخشید و علاوه برآن از خدا هم برایشان طلب عفو و آمرزش نمود.

یعنی عفو در اوج عزت و قدرت, سیره اولیای خداست. پس ماهم به این سیره اقتدا کنیم و بدیهای دیگران را (حتی اگر خیلی بزرگ باشد) پس از عذرخواهی و پشیمانی شان ببخشیم.

سوره واقعه آیات 18 تا 21 :

باکواب و اباریق و کاس من معین......

این آیات, نحوه ی پذیرایی از مقربین در بهشت را بیان می فرماید:

ابتدا جامهایی از نوشیدنیها برایشان می آورند.

سپس میوه ها

و بعد غذاها

می توان از این آیات فهمید که شیوه صحیح تغذیه این است که نوشیدنی و میوه, بهتر است که قبل از غذا مصرف شوند.

همچنین در آیه 54 از جمله عذابهای جهنمیان , این مسئله ذکر شده که پس از اینکه از درخت زقوم خوردند, بر روی آن آبی جوش و داغ می خورند.

از این آیه نیز میتوان فهمید که نوشیدن مایعات داغ بر روی غذا, ناپسند و عذاب آور است.